/pixabay.com/pl/


moje życie to drobny szkic do czegoś więcej
kilka nieporadnych linii
krzyżujących się i rozchodzących w dal szarej kartki papieru
tło rozmazane
nie ma żadnej ostrości...
jestem szkicem do czegoś więcej.

Szkic żyje tęsknotą odczytania, spojrzenia.
Nie chce nadania koloru, wykończenia, grubych linii, ale odczytania zamysłu.
Jestem szkicem do czegoś więcej. Nie wiem do czego.
Żyje z tym pytaniem cały czas.
Jestem do odczytania, potrzebuje czyjegoś spojrzenia, odkrycia.
W tym spojrzeniu nastąpi moje ocalenie.
Wierzę, że jest Ktoś, kto odczyta moje życie po tych nieporadnych liniach mojego szkicu.
Wierzę i żyje nadzieją na spojrzenie, które rozpozna mnie z mojego szkicu.

Ks. Tomasz Sroka